Babette is er!

De tijd vliegt. Dat is vooral te merken aan hoelang geleden ik mijn laatste blog heb geschreven, oeps! Ondertussen ben ik alweer bijna 2 weken in Maleisië, maar eerst in gedachten terug naar Myanmar. 

Bagan gaf een magisch gevoel. Overal waar je rond reed zag je oude pagodes staan. De een helemaal vervallen, de andere (na de aardbeving vorig jaar) gerestaureerd. Nadat we waren bijgekomen van het vroege opstaan voor de zonsopgang, sprongen we eind van de dag weer op onze ebikes om de zonsondergang te zien. Hoewel de donkere wolken al in de lucht hingen, wilden we het toch proberen. Aangekomen bij de pagoda begon het heel hard te waaien. Uit voorzorg zijn we snel terug gereden, maar toch net te laat. Het viel met bakken uit de hemel. Na te hebben geschuild bij een oud mannetje zijn winkel reden we terug naar het hostel. Ondertussen waren er rivieren gevormd op de weg door de hoeveelheid regen. Mijn scooter kwam vast te zitten in zo'n modderplas, waarna ik mijn slipper verloor toen ik erin wilde staan. Na wat zoeken gelukkig toch gevonden. Blijkbaar had het veel indruk gemaakt op de locals, want toen later iemand anders langsreed en vast kwam te zitten vertelde de locals hem dat net een meisje al haar slipper hier kwijt was geraakt. 
Deze zonsondergang was helaas mislukt maar de dag erna hebben we wel een mooie gezien.

Na 3 dagen in Bagan moesten we helaas afscheid nemen van Janice, een Nederlands meisje waar we ongeveer 1,5 week mee gereisd hadden, zij vloog de volgende dag richting Sri Lanka. Pim, Nederlandse jongen, en ik gingen verder richting het noorden. 

De bus richting Hispaw was in één woord verschrikkelijk. Normaal zou ik schrijven dat het kwam door de kotsende mensen in de bus, deze keer kwam het door de 12 uur durende karaoke, te volle bus waarbij zelfs het hele gangpad vol zat en om ons nog minder ruimte te gunnen hadden ze ook nog eens dozen onder alle stoelen staan waardoor we onze westerse benen nergens kwijt konden. Het was even afzien maar we hebben het overleefd. Hispaw heeft alles goed gemaakt. Hispaw is het hoogste plaatsje in het noorden waar je als toerist mag komen in Myanmar. Hier hebben we een 'fietstocht' gemaakt naar een natuurlijke hotspring. Onder fietstocht kan je beter lezen lopen naast de fiets omdat er alleen maar rotsen op de grond lagen, maar de omgeving was zo mooi en alleen maar locals gezien (geen westerse mensen dus). De volgende dag heb ik een één daagse trekking gemaakt met een groepje en een gids. Hier hebben we zoveel geleerd over Myanmar. Elke dag wordt bepaald of de tour door kan gaan ivm veiligheid, zo kan je bijvoorbeeld ook het leger tegenkomen (die tegen toeristen heel aardig zijn). Gelukkig ben ik deze niet tegen gekomen. 
Een van de redenen dat ik naar Hispaw ging was de treinreis terug. Van Hispaw naar Pyin oo Lwin zit je 6 uur in de trein, waarbij het hoogtepunt de goteik viaduct is. Dit is namelijk de langste brug waar een trein over gaat. De treinreis was ondanks dat je maar 20 km per uur gaat en door elkaar schommelt heel mooi. 

Na een nacht slapen in het koloniale stadje Pyin oo Lwin was het tijd voor de laatste bestemming: Mandalay. Een van de grotere steden van Myanmar. Hier zijn we naar de kapper gegaan voor 2/3 euro. Laten we het erbij houden dat het geknipt is, maar niet hoe haha. Pim vertrok naar Thailand en ik bleef nog 3 dagen bij het zwembad chillen. Lekker rustige dagen gehad en ook nog de zonsondergang bij de U-bein bridge bezocht. Dit is tevens de langste teakhouten brug ter wereld.  Omdat het zo mooi was ben ik de volgende dag nog een keer meegegaan met 2 jongens. Tijdens het lopen op de brug zijn we meerdere keren met de locals op de foto's geweest. Ook hebben we een klein plaatsje in de buurt bezocht. Hier dronken we thee met de locals en liepen we een weeffabriek binnen. Het hele dorpje zwaaide vrolijk naar ons. 
Helaas zat mijn tijd in Myanmar er op. Ik denk dat Myanmar het mooiste land is tijdens mijn reis tot nu toe. De mensen zijn zo lief en blij je te zien. De hele dag ben je aan het zwaaien en hallo roepen maar wat word je daar gelukkig van. Over een paar jaar is Myanmar denk ik helaas al veel toeristischer, maar ik zal zeker een keer terug willen. 

Maar niet getreurd, want ik was jarig! En jawel in een 5 sterren hotel in Kuala Lumpur (Maleisië) en een van mijn beste vriendinnetjes die op mijn verjaardag aankwam. Voordat Babette er was ben ik lekker door de stad gaan lopen en gewinkeld. Het was heel gek om opeens met Babette aan de andere kant van de wereld te zijn, maar natuurlijk heel gezellig! Mijn verjaardag hebben we goed gevierd met taart en 's avonds cocktails op een rooftopbar. 
Tijdens het uitgaan hadden we iemand leren kennen die in Kuala Lumpur woont én een ifinitypool had met uitkijk over heel Kuala Lumpur. We konden deze kans niet laten schieten toen hij ons uitnodigde om te komen zwemmen. Het was zo mooi! Na 3 dagen de stad te hebben gezien en heerlijk genoten te hebben van ons hotel (cadeautje van Babette haar moeder) gingen we richting de Perhantian Islands. Hier hebben we genoten van het witte strand, heldere zee, leuke groep en een geweldige snorkeltrip. Hier zagen we onder andere haaien, schildpadden, heel veel vissen en mooi koraal. Het voelde net of we in een aquarium zwommen.

Na 4 dagen waren we helemaal uitgerust en reisden we met de boot, bus, vliegtuig en taxi in jawel 26 uur naar Borneo... Wat was dit slopend, maar zeker de moeite waard. Hier sliepen we eerst een nacht in een bed & breakfast, waarna we vervolgens eerst naar een oerang oetang opvang gingen (helaas maar 2 gezien) en daarna richting de echte jungle. Eerst 1,5 uur met een busje en toen nog 1 uur met de boot. Het kamp was primitief maar voor in de jungle zeker prima. Hoewel al je spullen wel echt vochtig bleven. Zo ging je slapen op een vochtig matras en deed je 's ochtends je vochtige broek aan. Helaas is dat ook de jungle. Maar het positieve van de jungle is de rust en alle dieren. Zo hebben we vier safari's gedaan zowel met de boot als lopend en zowel overdag als 's nachts. Onder andere zagen we neusapen, gibbons, krokodillen en vleermuizen. De staff was heel gezellig en zo hebben we 's avonds met hen gezongen en muziek gemaakt. Een avond en zowel de hele jungle ervaring om niet te vergeten. Na 3 dagen niet douchen kan je voorstellen hoe blij we waren met een douche en droge kleding.

En nu zitten we alweer in de Cameron Highland, bekend om de theeplantages. Gister hebben we heerlijke verse aardbeien gegeten op een aardbeienfarm en vanochtend een 5/6 uur durende hike door de jungle gedaan waarbij we uitkwamen op de theeplantages. De hike was best pittig aangezien het gister heeft geregend en dus erg glad was, maar het uitzicht erna over de theeplantages maakte alles goed. We hadden een hele leuke gids die ons veel informatie gaf. Zo werken er bijvoorbeeld veel mensen uit Bangladesh bij de theeplantages. Zij moeten erg hard werken vonden wij, maar vergeleken het leven wat ze eerst hadden is dit een goed leven. Na zo'n verhaal waardeer je je eigen leven nog meer. Uitgeput maar met een voldaan gevoel liggen we nu te relaxen op bed. Morgen op weg naar Penang en ook alweer de laatste week voor Babette. Volop genieten dus!